Zajęcia świetlicowe. NAUKA - moje prawo, mój wybór. |
Zajęcia: zajęcia świetlicowe Klasa: IIb gimnazjum Prowadzący: Ewelina Jóźwiak
Temat: NAUKA- moje prawo, mój wybór.
Powiązanie z wcześniejszą wiedzą: Przypomnienie Praw Dziecka i obowiązków ucznia.
Cele lekcji: Uczeń po zakończonych zajęciach potrafi podejmować właściwe decyzje związane z nauką.
Cel w języku ucznia: 1. Celem lekcji jest pokazanie korzyści wynikających z nauki i motywowanie uczniów do pracy.
NaCoBezu:
Przebieg lekcji: 1. wstęp a) Powitanie uczestników zajęć i przygotowanie sali do lekcji. b) zabawa integracyjna 2. rozwinięcie a) odczytanie tematu i celów lekcji b) przypomnienie wiadomości o Konwencji Praw Dziecka. Wypisanie praw na dużych kartkach. Przypomnienie obowiązków ucznia i zapisanie na dużej kartce. Zawieszenie kart na tablicy. c) podział uczniów na grupy 3-4 osobowe. Każda grupa ma za zadanie na podstawie wypisanych wiadomości wybrać prawa i obowiązki, które uważają za najważniejsze na tym etapie życia. Przedstawienie odpowiedzi i krótkie ich uzasadnienie. d) Uczniowie otrzymują koperty z układanką. Na komendę nauczyciela otwierają koperty i zaczynają układać puzzle z hasłem NAUKA. Drużyna, która jako pierwsza ułoży hasło zapisuje je na tablicy. e) Dyskusja zapoczątkowana pytaniem nauczyciela: Co według was kojarzy się z terminem nauka? Kolejne grupy, zapisują kilka haseł związanych z hasłem przewodnim „NAUKA”. Po wykonanym uczniowie biorą udział w zabawie „MÓJ WYBÓR”(zabawa polega na odgrywaniu scenek rodzajowych związanych z tematem lekcji. Po każdej scence przeprowadzana jest krótka dyskusja). W czasie gdy aktorzy przygotowują się do scenek dzielimy salę na dwie strefy: N-NIEBIESKA i T-CZERWONA (wyjaśnienie symboli: N-NIE, T-TAK). f) Przedstawienie scenki nr. 1 (załącznik nr 1a). po zakończeniu scenki nauczyciel zadaje pytanie: Czy uważacie, że dla tego ucznia nauka jest ważna? Krótka dyskusja na powyższy temat g) scenka nr. 2 (załącznik nr 1b) po zakończeniu scenki nauczyciel zadaje pytanie: Czy uczeń ze scenki nie podejmuje wysiłku edukacji z powodu braku motywacji do działania? Dyskusja na powyższy temat. h) scenka nr 3 (załącznik nr 1c) po zakończeniu scenki nauczyciel prosi uczniów o przedstawienie wniosków, jakie nasunęły się po obejrzeniu scenek Dyskusja na powyższy temat i wymienienie czynników motywujących ucznia do pracy. 3. Zakończenie zajęć: zapisanie haseł na kartach w nawiązaniu ze stwierdzeniem: Korzyści płynące z nauki. Zawieszenie karty na tablicy
Kluczowe pytania dla uczniów: Czy warto się uczyć?
4. Podsumowanie: Dokończ zdania: 1. Nauką kojarzy mi się: 2. Czynniki (3) motywujące mnie do nauki to: 3. Korzyści (3) płynące z nauki to: 5. Podziękowanie za udział w zajęcia.
Metody pracy: Dyskusja, zabawa aktywizująca „Mój wybór”, scenki rodzajowe, puzzle, rozmowa kierowana pytaniami nauczyciela
Materiały i pomoce dydaktyczne: kolorowe duże kartki, gazeta, puzzle, zeszyt, słuchawki, kolorowe karteczki, bibuła, przygotowane prezenciki, napisy i rekwizyty do scenek, konwencja praw dziecka, kolorowa kreda.
Załącznik 1a) Scenka nr. 1 Dom-rodzina. Zmęczony po pracy tata i krzątająca się mama. Dziecko wraca ze szkoły rozpoczyna dialog: D- Cześć mamo cześć tato O- witaj,....co słychać? D- Nic M- Jako to nic, a w szkole też cisza? D- Nic, daj spokój mamo jestem głodny O- A oceny? D- Tylko szkoła, oceny i nauka nawet zjeść nie dasz w spokoju ciągle stres M- Pewnie źle tak czułam D- Dajcie wreszcie spokój co!!!!! M- Pała znowu pała, tak czułam śniło mi się. Mówiłam Ci, że źle spałam Jak my mamy do ciebie dotrzeć? Powiedz? Pokarz zeszyty. Z czego pała?(ogląda zeszyt) M- Brak pracy domowej trzeci raz O- Przecież odrabiałeś, jak ty się uczysz. Nie chce ci się. Zrób coś z tym proszę (Uczeń wychodzi do swojego pokoju) M- Co robisz D- Uczę się (siedzi i słucha muzyki, czyta gazetę)
Załącznik 1b) Scenka nr.2
rodzic wchodzi do pokoju ucznia i widzi dziecko: M- to tak się uczysz, odrabiasz lekcje? D- Czytam to tez polski, a słuchanie muzyki to nauka muzyki M- A praca domowa D- Nic nie mam M- Pokaż D- Daj spokój M- Kłamiesz D- Nie! M- Pomożemy ci jak tylko możemy najlepiej. Postaramy się tylko daj sobie pomóc.... D- Nic nie wiecie, nic. Co pomożecie? Chemia, przyroda, matematyka, a angielski znasz? Dla was to za dużo i za trudne. Innie wiedzą, umieją, pomogą... M- Ale nie chcą, a my....... pomożemy... może D - Właśnie „może”. Daj spokój!
Załącznik 1c) Scenka nr. 3
Kilka miesięcy później O - jak w szkole D - Może być M - A lekcje, oceny? D - Trochę lepiej, ale nie wiele M - Pomogliśmy? D - Tylko psychicznie O - Dobre i tyle D - Tylko tyle .Czemu tak mało wiecie?, czemu inni wiedzą więcej? M - Nasze złe wybory i decyzje. Byliśmy młodzi, szaleni, bez kontroli. Cieszyliśmy się z wolnością i beztroską, obieraliśmy złe drogi, ale było nam dobrze - nasze życie, nasza sprawa. Bawiliśmy się i nie wiemy, kiedy zboczyliśmy się z trasy dobra. Brak wsparcia i błędy jeden za drugim. Ty możesz lepiej. My nie jesteśmy wzorem najlepszym , ale możemy być przykładem zła. Tak skończyć jak my? Pomyśl. Masz możliwość wyboru. Każdy ma. Podejmij właściwe decyzje-pomożemy, jak umiemy. D - Teraz wiem, czym kończą się złe decyzje, wiem że mam możliwość wyboru i wsparcie. Już wiem co robić. Dziękuję. Pomogliście.
|