Historia edukacji w Łęgu.

O szkole - Historia

Opracował P. Czesław Piórkowski
emerytowany nauczyciel szkoły w Łęgu Probostwie

Publiczna oświata w Łęgu sięga XIX wieku. Szkoła mieściła się wtedy w budynku zajmowanym obecnie przez P. Przybylińskiego. Była tam jedna izba lekcyjna i mieszkanie dla nauczyciela. Nauka trwała 3 lata, a zajęcia odbywały się tylko w miesiące zimowe. Uczył tylko jeden nauczyciel. Nasza miejscowość znajdowała się wtedy pod zaborem rosyjskim. Język polski mógł być tylko językiem nieobowiązkowym i to za zezwoleniem carskiego gubernatora, którego szkoła w Łęgu nie otrzymała. W wyniku strajku szkolnego na terenie zaboru rosyjskiego władze carskie złagodziły istniejące rygory zezwalając m.in. na wznoszenie nowych budynków szkolnych. Społeczeństwo Łęga natychmiast skorzystało z tej możliwości i w latach 1905 - 1909 w tym miejscu gdzie obecnie znajduje się szkoła stanął nowy budynek posiadający 3 izby tzn.: jedną na parterze i 2 na piętrze oraz mieszkanie dla nauczyciela. Po odzyskaniu niepodległości w 1918 roku liczba dzieci pragnących się uczyć była duża, a warunki lokalowe mimo istnienia nowej szkoły zbyt szczupłe. Dlatego wykorzystywano w dalszym ciągu izbę lekcyjną z czasów zaborów i wynajmowano jedną izbę w prywatnym domu rolnika Mikołaja Wójcika. Szkoła była już 6 - klasowa. Jednak uczniowie chcący skończyć pełną szkołę podstawową musieli do 7 klasy uczęszczać do Drobina bądź Bielska. Taka sytuacja istniała do 1936 roku. W tymże roku z inicjatywy dziedzica Psar Aleksandra Krępcia rozbudowano szkołę w Łęgu, dobudowując dwie izby: jedną na parterze, drugą na piętrze. Przewidywano dalszą rozbudowę. W 1938 roku zgromadzono już cegłę i wapno, ale plany przerwał wybuch II wojny światowej.

Po wkroczeniu wojsk hitlerowskich, władze okupacyjne zakazały nauki polskich dzieci. Szkoła w Łęgu została początkowo siedzibą żandarmerii, z później na parterze mieścił się niemiecki urząd gminy, a na piętrze szkoła dla dzieci niemieckich. Tak było aż do zakończenia okupacji. W 1945 roku szkoła w Łęgu dla polskich dzieci znowu zaczęła funkcjonować. Wzrastająca w latach powojennych liczba dzieci chcących się uczyć spowodowała znowu duże zagęszczenie. Dlatego oprócz szkoły nauka odbywała się w dwóch wynajętych izbach znajdujących się w budynku parafialnym zwanym Ludówką. Zagęszczenie powodowało, że zajęcia odbywały się na 2 zmiany i kończyły koło godziny 17. Znowu społeczeństwo Łęga pod kierunkiem nieżyjącego Pana Dyrektora Jana Woźniaka, przy pomocy gminy i władz oświatowych przystąpiło do rozbudowy szkoły. W połowie lat osiemdziesiątych stanęły dwa nowe budynki. Szkoła, którą nazywamy teraz umownie średnim budynkiem, i sala gimnastyczna. Było to niezwykle wielkie przedsięwzięcie. Warunki do nauki stały się dość dobre. Sytuacja zaczęła się zmieniać po zlikwidowaniu szkół filialnych w Brzechowie i Krajkowie oraz wprowadzeniu reformy systemu oświaty. W 1999 roku dzięki staraniom rodziców, nauczycieli oraz pełnemu zrozumieniu władz samorządowych i oświatowych postanowiono, że w Łęgu nauka nie będzie kończyła się na szkole podstawowej, ale na poziomie gimnazjum. Za podjęcie tej decyzji jesteśmy ogromnie wdzięczni. Znowu jednak warunki do nauki uległy pogorszeniu. Konieczność nauki na zmiany, brak pomieszczeń na szatnię, kuchnię, stołówkę, mała liczba sanitariatów spowodowały starania o poprawę lokalową. Dzięki naciskom lokalnej społeczności, działaniom nauczycieli i staraniom dyrektora Kazimierza Jarzębowskiego władze samorządowe podjęły decyzję o rozbudowie szkoły pod potrzeby gimnazjum. Budynek Gimnazjum oddano do użytku 1 września 2003 roku.

Poniżej zamieszczamy kilka zdjęć z prywatnych archiwów fotograficznych byłych uczniów szkoły. Może ktoś rozpozna siebie lub znajomych?

 

 
free poker