Już w starożytności człowiek obserwował na niebie gwiazdy i Księżyc. Z czasem zaczął używać do tego celu różnych przyrządów. W 1608 roku w Holandii wynaleziono lunetę – przyrząd optyczny umożliwiający oglądanie oddalonych obiektów. Włoski astronom Galileusz w następnym roku skonstruował ulepszoną wersję lunety i zastosował ją do obserwacji astronomicznych. Powiększała ona obrazy aż 30-krotnie. Dzięki temu przyrządowi dokonał wielu odkryć: dostrzegł cztery księżyce Jowisza, góry na powierzchni Księżyca oraz plamy na Słońcu. Stwierdził też, że Droga Mleczna to pasmo niezliczonej liczby gwiazd.